ADO Den Haag en Vitesse speelden zaterdagavond 30 maart de dinerwedstrijd. Ondanks dit tijdstip was het stadion goed gevuld met bijna 14.000 toeschouwers, waaronder ruim 20 senioren (WZH Rustoord, WZH Leilinde, WZH Prinsenhof en een aantal senioren via ADO in de maatschappij waren dit keer van de partij). Ook was begeleider Beate mee. Beate is mede grondlegger van het initiatief. Zij heeft ons geholpen aan de eerste senioren. Leuk om haar erbij te hebben! Ook onder de senioren een aantal oude bekenden, die al een tijdje niet meer waren geweest. Het is bekend dat de senioren dagen naar de avond toeleven. Bij een aantal was een beetje spanning van het “koppie” af te lezen. Dat uitte zich voornamelijk door de koffie en thee links te laten staan en rechtstreeks naar de tribune te gaan. Met een grote grijns: 'Ik kom niet voor de koffie, maar voor de voetbal’. Eenmaal aan het bakkie, hoorde je ze niet meer en vloog de ene na de andere anekdote over tafel. Een kwartier voor aanvang van het duel had iedereen een plaatsje veroverd op de tribune; het was zo druk dat de bestuursleden genoegen moesten nemen met een (sta)plek op de tweede ring.
Nadat de sproeiers hun werk op het veld hadden gedaan, het Haagse volkslied was meegezongen, de spelers elkaar een high-five hadden gegeven en de toss had plaatsgevonden, blies scheidsrechter Mulder om 18.30u voor de aftrap.
Het was even goed oriënteren wat nou precies de opstelling was, maar al gauw bleek dat Immers in de spits stond. Na 7 minuten bleek het een gouden greep want op aangeven van El Khayati, zag Immers de opkomende Becker die hard de bal in de lange hoek schoot: 1-0. Een kwartier mochten de Groengelen genieten van de voorsprong, want Vitesse scoorde via Buitink de gelijkmaker: 1-1. Nog eens 5 minuten later scoorde diezelfde Buitink door Pinas en Meijers het bos in te sturen en de bal achter Zwinkels te kegelen: 1-2. De euforie van ADO sloeg om in een bittere teleurstelling. Maar ook dit bleek van korte duur, want nu was het Vitesse dat niet lang kon genieten van de voorsprong. Binnen enkele minuten was het Immers die de stand weer gelijktrok met een prachtige kopbal: 2-2. Maar toch ging Vitesse de rust in met een voorsprong, een situatie die nooit gewenst is. Zwinkels pareerde in eerste instantie een schot, maar in de herhaling schoot Buitink via het lichaam van Beugelsdijk zijn derde van de avond binnen: 2-3.
In de tweede helft was het ADO dat de klok sloeg, maar de doelman van Vitesse stond steeds op de juiste plek of er werd net vlak naast het doel geschoten. Maar de op dreef zijnde Immers scoorde wel, maar bleek bij zijn eerste doelpoging van de tweede helft buitenspel gestaan te hebben. Een paar minuten later trof hij wel doel door de bal – op aangeven van Becker – in de verste kruising te poeieren: 3-3. Dit was na negentig minuten ook de verdiende eindstand.
Het was een tijd geleden dat in het Cars Jeans Stadion een dergelijke spectaculaire en knotsgekke wedstrijd op de mat was neergelegd. Ook de senioren hebben van de wedstrijd genoten. Er zat een senior bij die zei na afloop: ‘Ik heb twee en een half uur lang geen pijn gevoeld’. Dit raakt ons. En weer een ander gaf aan een wereldavond te hebben gehad. Dat geeft toch aan wat een avondje ‘knotsgek’ voetbal met senioren doet.
De volgende thuiswedstrijd is alweer zaterdag 6 april om 18.30 uur tegen FC Utrecht. Woensdag 3 april is dan eerst nog een midweekse wedstrijd bij Fortuna Sittard.